Peygamber Sevgisi (Araştırma)

Peygamber Sevgisi

Dinimize göre Allah'tan sonra en çok sevgiye layık olan, Allah Resulü'dür. Allah Resulü'nü en çok sevenlerin başında ise sahabe gelir. Bizim de Rasulullah'ı layıkıyla sevebilmemiz için, Kur'an'dan ve sahabelerin hayatlarından peygamber sevgisinin nasıl olması gerektiğini öğrenebiliriz.

Kur'âna göre peygamber sevgisi:

De ki: “Şâyet babalarınız ve oğullarınız ve kardeşleriniz ve zevceleriniz ve aşiretiniz ve kazandığınız mallarınız, kesada uğramasından (satışının durmasından) korktuğunuz ticaret ve razı olduğunuz (hoşunuza giden) evler, Allah’tan ve O’nun Resûl'ünden ve O’nun (Allah’ın) yolunda cihad etmekten size daha sevgili ise artık Allah, emrini getirinceye kadar bekleyin. Ve Allah, fasıklar kavmini (topluluğunu) hidayete erdirmez.” Tevbe/24

Bu âyete göre Peygamberimiz bize: Babamızdan, evladımızdan, kardeşimizden, eşimizden, akrabalarımızdan, malımızdan, mülkümüzden, evimizden yani kısacası her şeyden daha sevgili olmalıdır.

Kur'âna göre peygamber sevgisi kavramı, hayatımızdaki her şeyin önünde gelmesi gereken bir kavramdır. Kur'ân'da Peygamber sevgisini anlatan daha birçok âyet mevcuttur.

Sahabelere göre peygamber sevgisi:

Peygamber sevgisini benimsememize yardımcı olabilecek en büyük etken ise sahabelerin peygamber sevgisini araştırmaktır. Sahabeler hayatları boyunca Rasulullah'ı ailesinden, mallarından hatta canlarından bile daha üstün tutup peygamberimizi daha çok sevmişlerdir. Hatta bunun örneği olarak sahabelerin sık sık söylediği ''Anam babam sana feda olsun ya Rasulullah'' sözü bunun en iyi örneğidir.

Sahabelerin Rasulullah'a olan sevgisine örnek olabilecek bir hadis:

Rasûl-i Ekrem, Hz. Ömer’in elini avucunun içine almış

oturuyordu. O sırada Ömer (r.a):

–Ya Rasulallah! Sen bana canımın dışında her şeyden daha sevgilisin!” diyerek Hz. Peygamber’e olan muhabbetini ifade etti. Onun bu sözüne karşılık Peygamber Efendimiz:

–Hayır, canımı kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki ben sana canından da sevgili oluncaya kadar hakîkî iman etmiş sayılmazsın!” buyurdu.

Hz. Ömer hemen:

–O halde vallahi şimdi Sen, bana canımdan da çok sevgilisin Yâ Rasûlallah!” dedi. Bunun üzerine Allah Rasulü (sav): "İşte şimdi oldu ey Ömer!" buyurdular. (Buhârî, Eymân, 3)

Bizim peygamber sevgimiz nasıl olmalı:

 

Peygamberi sevmenin en önemli gerekçesi ise O'nu hiç unutmamak, aklımızdan çıkarmamak, O'nun gibi olmaya çalışmak, yaptığımız her işte: O, olsa nasıl yapardı diye düşünmek. Kısacası Rasulullah'ın sünnetine uyarak yaşamaktır. Peygamberimize olan sevgimiz bütün her şeyin üstünde olmadıkça hakkıyla imân etmiş sayılmıyoruz.

Bu halde O'nu gerçekten sevebilmek için: yaşayışımızda O'na ne kadar benziyoruz, O'nun ahlâkıyla ne kadar ahlâklanıyoruz, kaç tane sözünü biliyoruz tüm bu soruları aklımızdan geçirip, zamanımızı O'nu tanımaya, bilmeye ve O'nun sünnetine uymaya harcamamız gerekir.